Bembeyazdı Sevdan
Canım, can çekişmelerde yokluğundan ötürü
Geçen her saniye büyütüyor yalnızlığımı
Ve artık bütün kelimeler anlamını yitiriyor bende.
Senden başka kimse bilmiyor, yargısız infazlarımı
Her an diriliyorsun kan çanağı gözlerimde…
Sen öldürüyorsun, ben diriltiyorum özlemlerimi
Sabaha karşı tetik düşürüşüm oluyorsun ellerimde,
Geride öksüz bırakıyorum iyi niyetlerimi…
Yok olmanın içine yürürken çırılçıplak,
Yüreğinde unutmuşum bembeyaz sevgimi
Senin bende unuttuğun, gülen yüzlerin yanımda
Hani suratını cennet bahçesi sandığım gülüşler…
Bir de kahkahalarını anımsıyorum kırık camlarda,
Kayıp düşerken hayalimden, dudağındaki öpüşler
Bembeyaz bir kar tanesi olurdun kara kış ortasında
Bembeyazdı sevdan, kapkara bir gecenin koynunda
Işıldayan yıldızları sunardın bana gözlerinde,
Okşardı yüreğimi en masum duruşun yanağımda…
Ne güzeldi ürperişim, rüyalarıma her geldiğinde
Sessizliğim kopardı ve sonra çığlıklarım mezarda.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
